luni, 2 august 2010

Amalgam de sentimente.


Zi de mai. Usor distrat, se duce sa-si ia un pachet de tigari. Aprinde una si se aseaza pe jos. Nu-i pasa ca-l vede lumea, sta acolo si fumeaza. Se intinde. Inca fumeaza.
Nu se gandeste la ceva anume, dar se gandeste totusi. E un amalgam de sentimente. Priveste cerul...
"Doamne, stiu ca nu o duc rau, stiu ca imi e bine... Dar sufletul imi e bolnav. Eu sunt bolnav de atata suferinta. Cum de rezist? In fiecare zi traiesc un esec, in fiecare zi ma blestem, in fiecare zi imi ingrop lacrimile in melancolia asta de toamna ce mereu e prezenta in mine. Si totusi e aproape vara..."
Doamne, asa sta zi de zi si isi omoara neuronii cu gandurile lui. Cum naiba?!
"Nu ma pot gandi la nimic concret", isi spune el in gand.
-Hei!
Baiatul se ridica de jos si intalneste deodata doi ochi negrii. Usor fermecat reuseste si el sa spuna un salut amarat acolo.
-Salut...
-Stii, te-am vazut de ceva timp stand aici jos si fumand. Ma gandeam poate imi dai si mie o tigara.
-A...sigur.
Ii da o tigara si o aprinde. El o priveste... Isi da seama cat e de frumoasa.
- Si deci, cum te cheama?
- Daniel.
- Imi pare bine, Daniel. Eu sunt Cris.
- Ma bucur sa te cunosc.
Ziua aia i s-a luminat, fata aia, Cris, i-a putut aduce un zambet pe buze. A reusit sa-si lase inima sa iubeasca. A reusit sa se lase purtat de val. A reusit.

Va continua...

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu